MEDYCYNA NATURALNA

Terapia komplementarna

Terapia Komplementarna opiera się na dokładnej diagnostyce oraz odnalezieniu słabego ogniwa i zależności między narządami wewnętrznymi, które wpływają na zaburzenia pracy danego narządu. Efektem finalnym jest znalezienie przyczyny powstawania problemu i nakierowanie na nią terapii.​

Leczenie komplementarne wyrasta z założenia, że dopiero leczenie przyczynowe daje szanse na pełne pozbycie się  problemu oraz realną poprawę zdrowia i jakości życia. 

W diagnostyce oraz w Terapii Komplementarnej wykorzystujemy następujące metody: 

  • wnikliwy wywiad pod kątem funkcjonowania narządów wewnętrznych,
  • analiza badań krwi,
  • obserwacja Pacjenta (język, włosy, paznokcie),
  • diagnostyka ze stref odruchowych Zacharina,
  • irydodiagnostyka,
  • obserwacja cyklu dobowego,
  • diagnostyka odruchów trzewno-trzewnych oraz trzewno-skórnych,
  • Komplementarna Terapia Trzewi,
  • hirudoterapia – terapia pijawkami lekarskimi,
  • akupunktura,
  • terapia bańkami ogniowymi,
  • elektroakupunktura,
  • terapia układu oddechowego,
  • Gua Sha.

Szeroka gama możliwości leczniczych i diagnostycznych Terapii Komplementarnej pozwala na kompleksowe podejście do danego zaburzenia / schorzenia / choroby oraz pozwala je skutecznie zwalczać, nie obciążając organizmu farmakoterapią.

Terapia Komplementarna poprawia mikrokrążenie, przeciwdziała niedokrwieniu oraz przywraca drenaż narządów wewnętrznych, a także stymuluje motorykę mięśni gładkich. 

Schorzenia, jakie można leczyć za pomocą terapii komplementarnej: 

  • problemy trawienno-jelitowe (refluks pokarmowy, zaparcia, wzdęcia, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna),
  • problemy krążeniowe (miażdżyca, wychłodzenie kończyn dolnych, Choroba Raynauda, obrzęki i opuchnięcia kończyn, choroba niedokrwienna, nadciśnienie),
  • problemy hormonalne (niedoczynność tarczycy, Hashimoto, PCOS, endometrioza),
  • problemy uroginekologiczne (wulwodynia, nietrzymanie moczu, pęcherz nadreaktywny, nawracające zakażenia dróg moczowych, częstomocz).

Irydodiagnostyka

Irydologia to dziedzina medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem stanu organizmu człowieka na podstawie wyglądu tęczówek oczu. Irydologia to metoda bezinwazyjna, pozwalająca w szybki sposób dostarczyć istotnych informacji diagnostycznych odnośnie stanu zdrowia danej osoby.

Każdy człowiek ma niepowtarzalną tęczówkę, tak jak linie papilarne. Na wygląd tęczówki człowieka mają wpływ cztery pokolenia “do tyłu”. Zmiany na tęczówce analizowane są z wykorzystaniem modeli irydologicznych, które określają topografię tęczówki.

Do wykonania badania używa się specjalnego aparatu irydologicznego, którym wykonuje się zdjęcie tęczówki, co pozwala na swobodną analizę obrazu irydologicznego na komputerze.

Tęczówka oka stanowi specyficzną mapę, która zawiera pola projekcyjne wszystkich narządów wewnętrznych. Można zauważyć na niej znaki irydologiczne, które mogą wskazywać na dysfunkcje lub przebyte choroby narządów wewnętrznych, a także poziom stresu nagromadzonego w organizmie. Podczas badania można zaobserwować stany zapalne lub patologiczne procesy obejmujące: wątrobę, płuca, nerki, oskrzela, narządy ginekologiczne, serce, tarczycę, trzustkę oraz kręgosłup i mózg.

Badanie irydologiczne jest w stanie:

  • ocenić wrodzone lub nabyte predyspozycje do powstawania chorób,
  • określić stopień obciążenia organizmu toksynami,
  • ocenić funkcjonowanie:
    – układu nerwowego,
    – układu odpornościowego,
    – układu pokarmowego,
    – układu krwionośnego,
    – układu rozrodczego,
    – układu moczowego,
  • wskazać narząd dotknięty procesem chorobowym,
  • wykryć chorobę, która nie daje jeszcze żadnych objawów,
  • w przypadku stanów przewlekłych sprawdzić stopień zaawansowania choroby.

Badanie irydologiczne jest nieinwazyjne i nie wymaga od Pacjenta żadnego specjalnego przygotowania.

Elektroakupunktura

Elektroakupunktura to terapia łącząca w sobie akupunkturę i oddziaływanie na organizm przy pomocy prądu elektrycznego. Opiera się na tych samych założeniach dotyczących przepływu energii, krwi i limfy w ciele człowieka – co akupunktura. Przepływ energii w meridianach stymulowany jest poprzez nakłuwanie punktów akupunkturowych oraz dostarczanie tym punktom impulsów elektrycznych o określonej częstotliwości i natężeniu.

Elektrostymulacja igłowa to metoda oddziałująca na systemy przeponowo-ciśnieniowe ludzkiego ciała, które odpowiednio wykorzystane potrafią rozwiązać wiele problemów tkankowych.

Urządzenie, które wykorzystujemy w swojej praktyce do elektroakupunktury / elektrostymulacji igłowej to AGISTIM DUO. Za pomocą tego aparatu można oddziaływać na określone punkty akupunkturowe oraz obszary na skórze będące refleksami.

Stymulacja jest zapewniana przez prostokątne, asymetryczne impulsy dodatnie i ujemne bez prądu przesunięcia.

W trakcie zabiegu Pacjenci mogą odczuwać mrowienie lub pulsowanie wywołane przez przepływający prąd. Czas trwania zabiegu elektrostymulacji igłowej jest uzależniony od rodzaju dolegliwości Pacjenta i wynosi od kilku do kilkudziesięciu minut.

FizjoHelp – Nowoczesne Centrum Terapii jako jedno z pierwszych gabinetów w Warszawie wykorzystuje i rozwija tę metodę terapii.

Wpływ elektroakupunktury / elektrostymulacji igłowej na organizm ludzki:

  • miejscowa poprawa mikrokrążenia poprzez pobudzenie mikronaczyń (vasa-vasorum),
  • poprawa metabolizmu komórkowego dzięki lokalnemu zwiększeniu temperatury,
  • zwiększenie katabolizmu komórek,
  • pobudzenie neurowegetatywne receptorów – poprawa samopoczucia Pacjenta,
  • obniżenie napięcia fibroblastów,
  • stymulacja sekrecji lipazy oraz zapoczątkowanie procesu lipolizy.

Częstotliwości Nogiera

P. Nogier odkrył, że wszystkie tkanki i narządy ciała są w rezonansie z określonymi częstotliwościami. Ponadto stwierdził, że jeśli częstotliwość drgań organów, tkanek, komórek, przemian biochemicznych wykracza poza właściwe im wartości, organizm zaczyna chorować. Aby uzdrowić chore czy uszkodzone tkanki, trzeba je poddać działaniu energii pulsującej z częstotliwością właściwą dla zdrowych tkanek. Jest to jedno z największych odkryć medycyny. Obecnie częstotliwości Nogiera są stosowane w wielu urządzeniach do elektro-,  światło- i magnetoterapii.

Terapia bańkami ogniowymi

Leczenie bańkami ogniowymi to metoda naturalna, w której wykorzystuje się bańki lekarskie. Jest to tradycyjna metoda jednak wykorzystywana jest z powodzeniem wśród nowoczesnych terapii. Celem stawiania baniek jest wzmocnienie naturalnych sił odpornościowych organizmu lub uaktywnienie ich – jeżeli nie wykazują samoistnego działania. Odpowiednio wykonany zabieg mobilizuje i wzmacnia mechanizmy samoleczenia i samoregeneracji ustroju człowieka.

Bańki ogniowe mają efekt globalny na organizm – w przeciwieństwie do baniek pompowanych, ponieważ ogień jest źródłem prawdziwego Qi. Jest to kluczowy element terapii bańkami ogniowymi.

Mechanizm działania baniek ogniowych polega na wytworzeniu próżni w odpowiednim polu skórnym – w danej strefie odruchowej i wywołanie reakcji naczyń krwionośnych, limfatycznych oraz receptorów i wydzielaczy. Powstała próżnia wywołuje efekt uwalniania się neuroprzekaźników, takich jak bradykininy, cytonikiny, serotoniny. Dodatkowo zapoczątkowuje reakcje rozkładu białek układu odpornościowego, krwinek czerwonych oraz białek aktywujących fagotycozę. Jest to sposób, który pobudza układ immunologiczny do wywołania naturalnej odpowiedzi odpornościowej za pomocą mechanizmów odruchowych, które wpływają na procesy dostrajania i przywracania równowagi wewnętrznej organizmu.

Przeciwwskazania do terapii bańkami ogniowymi:

  • czynna choroba nowotworowa,
  • skazy krwotoczne (hemofilia),
  • silna anemia i stan ogólnego wyniszczenia organizmu,
  • gruźlica,
  • stwardnienie rozsiane w momencie rzutu,
  • wysoka gorączka,
  • infekcje skóry – grzybicze, alergiczne, bakteryjne,
  • projekcja pola Grynfeltta.

Terapia układu oddechowego

Terapia układu oddechowego to forma terapii nakierunkowana na przywracanie równowagi wewnętrznej układu oddechowego. Składa się na nią wiele różnych aspektów pracy terapeuty, takich jak:

  • terapia wisceralna,
  • akupunktura,
  • terapia bańkami lekarskimi,
  • manualne mobilizacje oddechowe,
  • hirudoterapia,
  • ćwiczenia oddechowe, które wykonujemy w trakcie wizyty – Pacjent także wykonuje je w domu, po przeprowadzeniu odpowiedniego instruktażu ćwiczeń,
  • stopniowa adaptacja do bodźców zimna – krioterapia ogólna (w niektórych przypadkach).

Terapia układu oddechowego jest indywidualnie dobierana do konkretnego problemu Pacjenta. Szczególnie zalecana jest u osób:

  • po przebytych infekcjach,
  • po zapaleniach płuc,
  • w przypadku astmy lub POCHP,
  • w przypadku przewlekłych i nawracających zapaleń górnych i dolnych dróg oddechowych,
  • po przebytym COVID-19.

GUA SHA

Gua Sha to tradycyjna, dalekowschodnia forma masażu leczniczego. Polega na rozcieraniu tkanek w jednym kierunku przy pomocy specjalnego narzędzia, z użyciem środka poślizgowego. To bardzo stara metoda wywodząca się z medycyny chińskiej.
Dawniej do terapii Gua Sha używano przeróżnych narzędzi, takich jak: monety, rogi bawole, łyżki, kamienie czy monety.

Działanie Gua Sha:

  • usprawnienie przepływu limfy – zmniejszenie zastojów – przyspieszenie usuwania toksyn,
  • poprawa krążenia krwi i produkcji kolagenu,
  • poprawa trofiki tkanek,
  • zwiększenie zakresu ruchomości tkankowej,
  • zmniejszenie dolegliwości bólowych,
  • poprawa jakości snu,
  • zwiększenie odporności organizmu,
  • zmniejszenie podrażnienia nerwów,
  • zmniejszenie reakcji zapalnych w organizmie.

Poddanie terapii Gua Sha odpowiednich stref reflektorycznych jest pomocne w leczeniu problemów internistycznych, ginekologicznych, pulmonologicznych.

 

Metoda terapii Gua Sha ma ogromny wpływ na mikroperfuzję powierzchowną w obszarze zastosowania terapii. Zwiększa się nawet do 400%, co powoduje natychmiastowy efekt zmniejszenia bólu w miejscu działania oraz w miejscach oddalonych. Mechanizm ten tłumaczy się również uwalnianiem tlenku azotu (NO). Następuje to w mechanizmie zwiększonej perfuzji i rozszerzania naczyń krwionośnych.

Aurikuloterapia - akupunktura ucha

Aurikuloterapia to metoda akupunktury, która bazuje na dowiedzionej współzależności między określonymi punktami na uchu a poszczególnymi częściami ciała i narządami wewnętrznymi. Ucho stanowi mikrosystem, który umożliwia bezpośrednie oddziaływanie na układ nerwowy. Stymulując odpowiednie punkty na uchu, terapeuta jest w stanie wpływać za ich pośrednictwem na cały organizm.

Metoda ta jest szczególnie skuteczna przy leczeniu problemów neurologicznych, krążeniowych oraz przy stanach nerwicowych i zaburzeniach snu. Daje świetne efekty w przypadku zwalczania ostrego i przewlekłego bólu oraz redukuje skutecznie poziom długotrwałego stresu.

Aurikuloterapia z powodzeniem sprawdza się w przypadku alergii oraz dolegliwości ginekologicznych, a także u osób walczących z nadwagą. Bardzo dobre efekty obserwuje się przy problemach z uzależnieniami od papierosów oraz narkotyków (NADA).

Aurikuloterapia doskonale nadaje się do łączenia z innymi formami terapii, zwłaszcza tymi które wymagają ruchu. Znacząco wpływa to na efektywność walki z problemami zdrowotnymi.

Wskazania do aurikuloterapii:

  • nadwaga,
  • podwyższone ciśnienie krwi,
  • stany depresyjne,
  • przewlekły stres,
  • stany lękowe,
  • bóle mięśni,
  • astma i alergia,
  • bóle kości,
  • objawy napięcia przedmiesiączkowego (PMS),
  • choroby wątroby,
  • zaburzenia trawienno-jelitowe,
  • bóle głowy.

Akupunktura czaszki

W FizjoHelp – Nowoczesne Centrum Terapii stosujemy akupunkturę czaszki według dr Yamamoto (YNSA).

Metoda ta słynie ze swojej skuteczności oraz tego, że przynosi niemal natychmiastową ulgę i umożliwia szybką poprawę stanu Pacjenta. Stosowana jest w stanach ostrych oraz chorobach przewlekłych. Diagnoza stawiana jest metodą palpacji szyi oraz brzucha i na tej podstawie planowane jest leczenie.

Akupunktura czaszki świetnie sprawdza się jako wspomaganie innych metod leczenia lub jako oddzielna forma terapii.

YNSA jest szczególnie użyteczna w leczeniu problemów ortopedycznych i neurologicznych.

Klawiterapia

Klawiterapia polega na pobudzaniu przewodnictwa nerwowego za pomocą ucisku ściśle określonych punktów na ciele, w wyniku czego dochodzi do odżywienia tkanki nerwowej i poprawie przesyłania impulsów nerwowych. Jest to metoda nieinwazyjna. 

Nazwa klawiterapia nawiązuje do narzędzia, którego używa się trakcie zabiegu w celu wywołania nacisku i stymulacji danych punktów. Klawik (bo o niego chodzi) jest na tyle ostry, że można nim wywołać odpowiedni impuls nerwowy, ale na tyle bezpieczny, że nie narusza skóry człowieka. Stymulacja odpowiednich punktów potrafi usprawnić pracę poszczególnych narządów wewnętrznych.

Terapia blizny pooperacyjnej

Celem terapii blizny jest wpłynięcie na prawidłowy proces gojenia się tkanek po operacji oraz przywrócenie funkcjonalności danej struktury.
Przerwanie ciągłości skóry oraz tkanek położonych głębiej w wyniku zabiegu chirurgicznego lub urazu mechanicznego, wiąże się z powstaniem blizny. Pociąga to za sobą szereg konsekwencji, które mogą stanowić powikłania po powstaniu blizny, takie jak:

  • zrosty tkanek na różnych poziomach,
  • zaburzenia wzorców ruchowych i posturalnych,
  • zaburzenia czucia głębokiego – propriocepcji – blizny mogą zaburzać receptory czucia,
  • przykurcze tkankowe – ograniczenie ruchomości spowodowane brakiem przesuwalności tkanek względem siebie,
  • dolegliwości bólowe o różnym charakterze, wynikające z wciągania przez włókna kolagenowe tkanki mięśniowej i powięziowej,
  • zaburzenia postawy ciała (blizny mogą powodować tworzenie się skolioz funkcjonalnych, w wyniku zrostów tkankowych),
  • nadmierne przenoszenie obciążeń mechanicznych na inne obszary ciała, oddalone od blizny, jednak funkcjonalnie powiązane z danym miejscem – co powoduje powstawanie bólu,
  • zaburzenia przewodnictwa nerwowego,
  • zaburzenie ukrwienia danej okolicy okołobliznowej.

Proces gojenia się blizny:

Blizna jest tkanką nowo powstałą, która tworzy się w miejscu gdzie doszło do przerwania ciągłości skóry i tkanek podskórnych. Jej rolą jest łączenie ze sobą brzegów rany. To co jest widoczne powierzchownie, to tylko niewielka część całości, ponieważ blizna obejmuje zazwyczaj tkanki położone głębiej (skóra, tkanka podskórna, powięź powierzchowna, mięśnie, powięź głęboka, otrzewna). W procesie gojenia dochodzi do zrastania się tkanek na wszystkich poziomach. Problemem jest to, że włókna kolagenowe, które stanowią budulec dla nowej tkanki, układają się w sposób nieregularny i wchodzą w różne struktury na każdym poziomie. 

Terapia blizny pooperacyjnej. Efekty pracy z blizną:

  • zmniejszenie zaburzonego czucia skórnego (przeczulicy) lub zwiększenie czucia w miejscach, w których to czucie zostało utracone,
  • zmiękczenie zrostów – zwłaszcza struktur ścięgnistych i mięśniowych,
  • powstawanie blizny gładkiej oraz ruchomej,
  • zapobieganie powstawania sztywności w pobliskich stawach i utrzymanie pełnej ruchomości,
  • poprawa przewodnictwa nerwowego,
  • poprawa ukrwienia danej okolicy tkanek.

Kiedy zgłosić się na terapię blizny ?

Terapię blizny powinno zacząć się możliwie jak najwcześniej, tzn. już od pierwszych dni po urazie lub zabiegu. W przypadku świeżych blizn, aby nie zaburzyć naturalnych procesów regeneracji oraz nie wydłużyć czasu gojenia, istotne jest przestrzeganie kilku zasad. W początkowym etapie terapia obejmuje tkanki sąsiadujące z blizną. Praca z samą blizną możliwa jest po wygojeniu rany, czyli 3-5 tygodni.

Terapia blizny pooperacyjnej. Metody pracy z blizną:

  • manualna mobilizacja blizny (najczęściej we wczesnych etapach gojenia),
  • bańki ogniowe,
  • klawiterapia,
  • igłoterapia – jedna z najbardziej skutecznych metod w pracy z blizną,
  • elektroakupunktura – igłoterapia z dodatkiem prądu (zalecana w przypadku zaburzenia przewodnictwa nerwowego w okolicach blizny oraz zaburzenia ukrwienia),
  • kinesiotaping.

Ciekawostki…

  • Nawet 95% osób po wykonanej laparotomii ma zrosty jelit, przewlekłe bóle brzucha oraz miednicy.
  • Ponad 70% kobiet po wykonanym zabiegu cesarskiego cięcia lub innych operacjach ginekologicznych, ma problem z zaburzeniami hormonalnymi, moczowo-płciowymi oraz endometriozą.

Terapia narzędziowa

IASTM – terapia narzędziowa tkanek miękkich. To prosta, nieinwazyjna metoda terapii manualnej, służąca do mobilizowania lub manipulowania tkanek miękkich. Wykorzystuje się w niej specjalnie zaprojektowane narzędzia ze stali chirurgicznej, w celu wykrywania oraz leczenia bólu i dyskomfortu mięśniowo-powięziowego, a także poprawienia ogólnej mobilności i funkcjonalności tkanek.

Korzyści płynące z pracy narzędziowej to między innymi:

  • zwiększona proliferacja (namnażanie) fibroblastów oraz regeneracja włókien kolagenowych,
  • uelastycznianie tkanek bliznowatych oraz zrostów łącznotkankowych,
  • zwiększenie ukrwienia tkanek w okolicy zabiegowej,
  • poprawa zakresu ruchu, siły oraz zmniejszenie poziomu bólu,
  • wykonywanie efektywnej formy terapii w miejscach niedostępnych dla dłoni terapeuty.

Igłoterapia Estetyczna

Igłoterapia estetyczna to zabieg medycyny naturalnej, podczas którego przy pomocy igły stymulujemy określony obszar, by uzyskać pożądaną reakcję organizmu pacjenta w postaci poprawy jakości skóry.

Igłoterapia estetyczna pobudza produkcję naturalnego kolagenu, który zapewnia ciągłość procesów odnowy komórkowej w skórze oraz wpływa na utrzymanie właściwego poziomu jej nawilżenia. Dzięki temu skóra zyskuje dobrą kondycję, sprężystość i elastyczność.

Zabieg igłoterapii estetycznej to naturalna konkurencja dla zabiegów medycyny estetycznej, dzięki któremu możemy uzyskać świetne efekty wizualne w sposób dużo bardziej bezpieczny.

W FizjoHelp igłoterapię estetyczną stosujemy:

  • jako wsparcie przy rozluźnieniu tkanek w obrębie twarzy i głowy,
  • dla poprawy kolorytu skóry,
  • w celu wygładzenia zmarszczek mimicznych oraz utrwalonych zmarszczek głębokich,
  • dla poprawy owalu twarzy,
  • w pracy z bliznami,
  • w celu poprawy ukrwienia,
  • w zmniejszeniu obrzęków,
  • przy opadających powiekach,
  • w minimalizacji tzw. worków pod oczami.

FIZJOTERAPIA, PASJA, PROFESJONALIZM

Masz pytania?

Chcesz umówić się na zabieg lub dowiedzieć się więcej o naszej ofercie?

Scroll to Top